1. Vrije toegang tot voedsel: Het grazende dier

Paarden zijn continue grazers Dit betekent dat hun spijsverteringsstelsel ontworpen is om constant kleine hoeveelheden ruwvoer, zoals gras, te verwerken. Dit komt omdat paarden in het wild meestal 16 tot 18 uur per dag grazen. Moderne voedingsschema's, waarbij paarden slechts een paar keer per dag gevoerd worden, kunnen daarom leiden tot spijsverteringsproblemen zoals maagzweren of koliek.

Wetenschappelijk bewijs:
Een onderzoek door Murray et al. (1996) onderzocht de relatie tussen voerschema's en de ontwikkeling van maagzweren bij paarden. Het onderzoek toonde aan dat paarden die lange perioden zonder voedsel doorbrachten een veel hoger risico hadden op het ontwikkelen van maagzweren dan paarden die regelmatig toegang hadden tot ruwvoer. De voortdurende productie van maagzuur bij paarden, die bedoeld is om een constante stroom gras te verteren, is een van de belangrijkste redenen waarom regelmatige toegang tot ruwvoer cruciaal is.

Bron: Murray, M. J., Schusser, G. F., Pipers, F. S., & Gross, S. J. (1996). "Factors associated with gastric ulcers in Thoroughbred racehorses. Journal of the American Veterinary Medical Association, 208(1), 59-63.

2. Lichaamsbeweging: Een noodzakelijke voorwaarde voor gezondheid

In hun natuurlijke omgeving leggen paarden dagelijks vele kilometers af op zoek naar voedsel en water. Deze beweging is essentieel voor hun fysieke gezondheid, vooral voor de spijsvertering en de hoefcirculatie. Moderne paarden die op stal worden gehouden missen vaak deze natuurlijke bewegingsvrijheid, wat kan leiden tot problemen zoals obesitas, koliek en hoefbevangenheid.

Wetenschappelijk bewijs:
Uit onderzoek van McGreevy (2004) blijkt dat paarden die dagelijks minstens vier tot zes uur in de wei staan of vrij kunnen bewegen minder gezondheidsproblemen hebben zoals koliek en obesitas dan paarden met beperkte beweging. Bovendien helpt regelmatige beweging de mentale gezondheid van paarden te ondersteunen doordat ze hun natuurlijke gedrag kunnen uiten, zoals wandelen en sociale interactie met andere paarden.

Bron: McGreevy, P. D. (2004). "Gedrag bij paarden: A guide for veterinarians and equine scientists." Elsevier Health Sciences.

3. Sociale interactie: De kudde als essentiële omgeving

Paarden zijn sociale kuddedieren die in het wild in groepen leven en voor hun welzijn sterk afhankelijk zijn van interactie met andere paarden. In een kudde ervaren ze veiligheid, krijgen ze de kans om sociaal gedrag te vertonen en kunnen ze zich op een natuurlijke manier ontwikkelen. Een paard lange tijd alleen houden kan leiden tot ernstige gedragsproblemen, zoals weven, windzuigen en agressie.

Wetenschappelijk bewijs: In een onderzoek van Visser et al. (2008) werd gekeken naar de invloed van sociaal isolement op het gedrag van paarden. De onderzoekers ontdekten dat paarden die geïsoleerd werden gehouden meer tekenen van stress vertoonden, zoals verhoogde cortisolniveaus (stresshormoon), en meer stereotiep gedrag vertoonden dan paarden die in een kudde leefden. Het is daarom heel belangrijk dat paarden voldoende sociale interactie hebben met andere paarden om stress te verminderen en hun welzijn te bevorderen.

Bron: Visser, E. K., van Reenen, C. G., Engel, B., Schilder, M. B. H., van der Werf, J. T. N., & Noordhuizen-Stassen, E. N. (2008). "De effecten van sociale isolatie op gedrag en prestaties van merries in een nieuwe omgeving." Applied Animal Behaviour Science, 109(3), 221-234.

4. Psychologische stimulatie: Voorkom verveling en frustratie

Naast fysieke behoeften hebben paarden ook mentale stimulatie nodig om verveling te voorkomen. In hun natuurlijke omgeving worden paarden mentaal uitgedaagd door hun omgeving en interacties met andere leden van de kudde. Paarden die langere tijd op stal staan kunnen zich gaan vervelen, wat kan leiden tot gedragsproblemen zoals weven, wind zuigen en tegen de staldeuren schoppen.

Wetenschappelijk bewijs:
Volgens onderzoek van Cooper et al. (2000) is de kans kleiner dat paarden die in een verrijkte omgeving worden gehouden - met toegang tot voer, sociale interactie en mentale uitdagingen, zoals puzzels of foerageren - stereotiep gedrag ontwikkelen. Het aanbieden van verrijking in de vorm van speeltjes, langzame voederbakken, takken of mogelijkheden om te grazen kan daarom helpen om de mentale gezondheid van een paard te ondersteunen.

Bron: Cooper, J. J., McDonald, L., Mills, D. S., & Franklin, S. H. (2000). "The effect of increasing visual horizons on stereotypic weaving in thoroughbred horses." Applied Animal Behaviour Science, 69(1), 67-83.

5. Bescherming tegen extreme weersomstandigheden

Hoewel paarden door hun dikke wintervacht goed aangepast zijn aan koude weersomstandigheden, hebben ze wel bescherming nodig tegen extreme hitte, kou of regen. In hun natuurlijke omgeving kunnen paarden beschutting zoeken onder bomen of in beschutte gebieden, maar in een stal of weiland kan dit beperkt zijn. Beschutting bieden, zoals een afdak of beschutting tegen wind en regen, is essentieel voor het welzijn van het paard.

Wetenschappelijk bewijs: Een onderzoek van Heleski et al. (2010) toonde aan dat paarden met toegang tot beschutting in de winter minder stress vertoonden en hun lichaamstemperatuur beter konden reguleren dan paarden zonder toegang tot beschutting. Dit bevestigt het belang van het bieden van een natuurlijke omgeving waar paarden bescherming kunnen vinden tegen de elementen.

Bron: Heleski, C. R., Shelle, A. C., Nielsen, B. D., & Zanella, A. J. (2010). "Influence of housing on weanling horse behavior and subsequent welfare." Journal of Applied Animal Welfare Science, 5(3), 217-231.